|
Είναι
όλα όσα είπε ο Γκουαρντιόλα για πέταμα;
Είπε
χαρακτηριστικά ότι «φταίει η κοινωνία, δεν είναι
πρόβλημα του ποδοσφαίρου». Έχει κανείς
αντίρρηση; Όλη
αυτή η βία που πλημμύρισε την καθημερινότητα της
ζωής μας, η εγκληματική, η ρατσιστική, η έμφυλη
δεν είναι το κορυφαίο σήμερα κοινωνικό πρόβλημα;
Προφανώς το ποδόσφαιρο, ως μαζικό-λαϊκό άθλημα
δίνει μια καλή αφορμή για βιαιοπραγίες μέσα και
έξω από τα γήπεδα αλλά η βία δεν ξεκινάει από
εκεί. Άλλωστε τα φαινόμενα της βίας στο
ποδόσφαιρο δεν εμφανίζονται με την ίδια
συχνότητα και τις ίδιες μορφές σε όλες τις χώρες
του κόσμου. Ακριβώς γιατί δεν είναι ίδιες και οι
κοινωνίες.
Ο
Γκουαρντιόλα δίνει τη δική του εξήγηση και για
τη σύγχρονη έκρηξη της κοινωνικής βίας. Είναι
οι διαρκώς αυξανόμενες κοινωνικές ανισότητες, η
«πολύ μεγάλη διαφορά του πλούσιου με τον φτωχό».
Έχει κανείς αντίρρηση; Κι αν μέσα στο
γήπεδο η διαφορά αυτή «εξαφανίζεται», έξω απ’
αυτό διευρύνεται συνεχώς. Γι' αυτό και οι
συνοικιακοί οπαδικοί «σύνδεσμοι» έχουν γίνει
ορμητήρια της χειρότερης βίας. Άλλωστε, έχει
αποδειχθεί ότι η στρατολόγηση μελών των
ακροδεξιών, ρατσιστικών και λοιπών οργανώσεων
τύπου Χρυσή Αυγή, γίνεται διαχρονικά ευκολότερα
μέσα από τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα και
νέους που νιώθουν, όντας περιθωριοποιημένοι, να
επιβεβαιώνονται μέσα από τις βίαιες
συμπεριφορές.
Ο
πετυχημένος προπονητής είπε ακόμα ότι η
αντιμετώπιση της βίας «είναι θέμα κουλτούρας και
παιδείας». Έχει κανείς αντίρρηση; Μίλησε
για την ανάγκη να «αμείβονται καλύτερα οι
εκπαιδευτικοί» προφανώς ως κίνητρο για να κάνουν
καλύτερα τη δουλειά τους, όπως και οι
υγειονομικοί τους οποίους επίσης ανέφερε. Αίτημα
που έχει επίσης γενική αποδοχή αλλά που στην
περίπτωση του Γκουαρντιόλα έτυχε αρκετών
σκωπτικών σχολίων. Πιστεύουν πραγματικά κάποιοι
ότι το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας και το ΕΣΥ
θα σωθούν από τις τυχόν εισφορές των πλούσια
αμειβομένων αστέρων της δημόσιας ζωής; Η μείωση
των ανισοτήτων δεν είναι θέμα φιλανθρωπικό αλλά
κοινωνική προτεραιότητα της πολιτείας.
Στο
«κλείσιμο» των δηλώσεων του, ο Πεπ Γκουαρντιόλα
μας επιφύλαξε μια «αντιεξουσιαστική» έκπληξη. «Αλλά
τελικά όσοι είναι στην εξουσία κλέβουν τα πάντα
και έτσι δυσκολεύει η κατάσταση», κατέληξε.
Μια ισοπεδωτική φράση - σύμβολο του ακραίου
λαϊκισμού («Κάτω οι κλέφτες») που αναίρεσε
ουσιαστικά την προηγούμενη τοποθέτησή του
προσφέροντας απόλυτη νομιμοποιητική βάση σε κάθε
μορφής «αντιεξουσιαστική» βιαιότητα των
χούλιγκανς που τον λατρεύουν και τον ακολουθούν.
Ας αφήσουμε τον Γκουαρντιόλα να συνεχίσει το
κυνήγι των τίτλων και ας επικεντρωθούμε
-πολιτεία, πολιτικές δυνάμεις και κοινωνικές
οργανώσεις- στην ουσιαστική αντιμετώπιση ενός
προβλήματος που εξελίσσεται σε γάγγραινα της
σύγχρονης κοινωνίας.
Γιάννης
Μεϊμάρογλου (Athens Voice) |
