Από μόνη
της η τοποθέτηση POS δεν αρκεί.
Για να
αποδώσει καρπούς η προσπάθεια θα πρέπει να
συνυπάρχουν και οι εξής προϋποθέσεις:
Πρώτον,
ακόμη πιο ισχυρά κίνητρα για την τόνωση των
ηλεκτρονικών συναλλαγών και δεύτερον
εξονυχιστικοί έλεγχοι, σε ψηφιακή και φυσική
μορφή συνοδεία αυστηρών προστίμων όταν
εντοπιστεί παράβαση.
Γιατί
όπως και στο ταγκό, η παραοικονομία θέλει… δύο.
Όσο
λοιπόν δεν υπάρχει κίνητρο για περισσότερο χρήση
του πλαστικού χρήματος αλλά και το φόβητρο της
τιμωρίας δεν πρέπει να περιμένουμε πολλά. Θα
πρέπει να κρατάμε μικρό καλάθι.
Γιατί
πολλές κυβερνήσεις στο παρελθόν επιχείρησαν να
τα βάλουν με την φοροδιαφυγή και… έσπασαν τα
μούτρα τους (και το λέμε με αρκετή επιείκεια).
Όλες οι
προσπάθειες που πλασαρίστηκαν με τυμπανοκρουσίες
απέτυχαν παταγωδώς.
Με
κορυφαία στιγμή βέβαια, -κατά τη γνώμη μας- την
πρόθεση του Γιάνη Βαρουφάκη όταν ήταν υπουργός
Οικονομικών στην κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα να
ρίξει στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής
«καλωδιωμένους πολίτες με συσκευές καταγραφής
ήχου και εικόνας».
Δεν
αμφισβητούμε ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι
αποφασισμένη να πιάσει τους φοροφυγάδες. Και
όσους κερδίζουν στην υγεία των… κορόιδων (στην
προκειμένη περίπτωση των συνεπών
φορολογούμενων).
Ωστόσο,
οφείλουμε και πρέπει να είμαστε εξόχως
επιφυλακτικοί όταν ακούμε… μεγάλα λόγια.
Θα
πρέπει επίσης να ελπίζουμε ότι δεν θα αποδειχθεί
άλλη μια χαμένη μάχη, όπου η Πολιτεία σαν άλλος
Δον Κιχώτης θα κυνηγά… ανεμόμυλους.
Και
βεβαίως ότι δεν θα γυρίσει μπούμερανγκ για τον
καταναλωτή.
Γιατί
ήδη κάποιοι παραγωγοί άρχισαν να μιλάνε για το
έξτρα κόστος που θα επωμιστούν λόγω της χρήσης
των POS (βλ. τραπεζικές προμήθειες).
Ορισμένοι μάλιστα, αν και δεν το λένε ευθέως
αφήνουν να εννοηθεί πως θα έρθουν νέες…
ανατιμήσεις.
Πρώτη
δημοσίευση στον Οικονομικό Ταχυδρόμο |