|
H
απόσυρση από τη συμφωνία επηρεάζει εντονότερα
τις αναπτυσσόμενες χώρες, οι οποίες
δυσκολεύονται περισσότερο να αντεπεξέλθουν στην
άνοδο της τιμής των σιτηρών. Με τη βορειοδυτική
Μαύρη Θάλασσα να αντιμετωπίζεται πλέον ως
εμπόλεμη ζώνη, το κόστος της ασφάλισης των
πλοίων που μεταφέρουν τα ουκρανικά σιτηρά θα
εκτοξευθεί – άρα και οι τιμές τους.
Οπως
σημειώνει αναλυτής της Radobank, η εντονότερη
επισιτιστική ανασφάλεια έρχεται σε μια στιγμή
που πολλές χώρες αντιμετωπίζουν υψηλό χρέος, το
οποίο δυσκολεύονται να εξυπηρετήσουν λόγω και
των αυξανόμενων επιτοκίων. Οι συνέπειες όμως
υπερβαίνουν τα δημόσια οικονομικά: το Νορβηγικό
Προσφυγικό Συμβούλιο τονίζει ότι αυτή η συμφωνία
ήταν «μια από τις λίγες αχτίδες ελπίδας σε αυτή
την εποχή του βιβλικού λιμού».
Η ρωσική
απόφαση έχει κύριο αποδέκτη τη Δύση, καθώς
αυξάνει το κόστος της συνέχισης του πολέμου,
εργαλειοποιώντας μετά την ενέργεια και τα
τρόφιμα. Δευτερευόντως, έχει αποδέκτη και τον
Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος
είχε μεσολαβήσει για τη συμφωνία, αλλά πλέον
δηλώνει ότι θα παραπέμψει στο κοινοβούλιο της
χώρας του την απόφαση για ένταξη της Σουηδίας
στο ΝΑΤΟ, δυσαρεστώντας τον Πούτιν.
Ο
Ερντογάν ήδη έσπευσε να δηλώσει ότι θα θέσει το
θέμα στη συνάντησή τους τον επόμενο μήνα,
εκτιμώντας μάλιστα ότι ο Ρώσος πρόεδρος
«επιθυμεί να διατηρήσει τη συμφωνία». Λογικό,
καθώς όσο υπάρχει συμφωνία, τόσο ανεβαίνει η
«αξία» της Τουρκίας για τη Δύση, άρα και η
διαπραγματευτική του ισχύς.
Βεβαίως,
οι Ηνωμένες Πολιτείες απορρίπτουν το επιχείρημα
της Ρωσίας ότι η συμφωνία ευνοεί μόνο τις
εξαγωγές των ουκρανικών σιτηρών και όχι των
ρωσικών. Οπως σημειώνει χαρακτηριστικά αναλυτής
του CSIS, «η Ρωσία παίζει το θύμα όταν η ίδια
έχει προκαλέσει την κρίση». Οσο για την Ευρώπη,
διεμήνυσε ότι θα συνεχίσει τις εξαγωγές
ουκρανικών σιτηρών διά της ξηράς. Αλλά σε
συνθήκες ενεργειακής κρίσης, υψηλού πληθωρισμού
και γεωπολιτικής αστάθειας που αντιμετωπίζει,
προστίθεται πλέον και η ασφάλεια των τροφίμων, η
οποία προβλέπεται να αναδειχθεί σε ακόμη
μεγαλύτερο σημείο πίεσης στο προσεχές μέλλον –
είτε με τη μορφή επισιτιστικής κρίσης στις
αναπτυσσόμενες χώρες είτε με τη μορφή πολιτικής
αστάθειας στις ανεπτυγμένες.
Κατερίνα
Σώκου (Καθημερινή) |
