|
Η «ύβρις»
αποτελούσε μία βασική έννοια στη ζωή των αρχαίων
Ελλήνων και χρησιμοποιούνταν για κάποιον που
υπερεκτιμούσε τις ικανότητές του και
συμπεριφερόταν με αλαζονικό και προσβλητικό
τρόπο απέναντι στους άλλους, στους νόμους της
πολιτείας αλλά κυρίως απέναντι στους άγραφους
νόμους.
Πώς αλλιώς
θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η αμέλεια απέναντι
σε ό,τι σημαίνει ανθρώπινη ζωή, που χρειάζεται
και στέγη και περιβάλλοντα χώρο και δάσος και
πράσινο και ζώα, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει
να υφίσταται;
Η κρατική
αλαζονεία που κάθε χρόνο πριν την έναρξη της
θερινής περιόδου δηλώνει «καθόλα έτοιμη» για την
αντιμετώπιση των πυρκαγιών, που το χειμώνα
στράφηκε ενάντια στους εποχικούς πυροσβέστες και
που τώρα διά στόματος της βουλεύτριας Σοφίας
Βούλτεψη εστιάζει το πρόβλημα αντιμετώπισης των
πυρκαγιών στην «έλλειψη εθελοντών», είναι βέβαιο
ότι θα επιφέρει την «άτη», δηλαδή το θόλωμα, την
τύφλωση.
Και με τη
σειρά της νέες ύβρεις, ώσπου να διαπράξει μια
πολύ μεγάλη ανοησία, να υποπέσει σε ένα πολύ
σοβαρό σφάλμα, το οποίο θα προκαλέσει με
μαθηματική ακρίβεια την «νέμεσιν», την οργή και
εκδίκηση της πλάσης.
|
