|
Το πιο κάτω
(μεγάλο και αναλυτικό) άρθρο
(https://startupper.gr/news/207752/vibe-coding-i-nea-epanastasi-ton-startups-i-i-exafanisi-ton-programmatiston/#%CF%83%CF%85%CE%BC%CF%80%CE%B9%CE%AD%CE%B6%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CF%82-%CF%84%CE%BF%CE%BD-%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%BF)
δείχνει ότι
υπερεπιταχύνεται η «δημιουργική στιγμή» των
μηχανών αλλά και αυτή της ανθρώπινης διάνοιας
(σημ : αξίζει να διαβάσεις φίλε αναγνώστη τι
είναι το vibe coding και πώς μετατρέπει τις
μέρες και τις εβδομάδες για κώδικα και
προγραμματισμό, ακόμη και σε μερικές….ώρες! )
Συμπιέζεται
ο εργασιακός «ψηφιακός» χρόνος πλέον. Και
«πυκνώνει» τις κυψέλες σημειωτικής παραγωγής
καθώς και την μικρουπολογιστική πίσω από τον
προγραμματισμό και τους αλγόριθμους.
Αλλά ας
πάμε στα «μεγάλα» που απασχολούν την
Μακροοικονομική ανάλυση. Έχουμε έκρηξη των
ρυθμών απόδοσης του κεφαλαίου (επενδυτικού,
ανθρώπινου, άυλου). Πχ. οι προγραμματιστές δεν
θα προλαβαίνουν πλέον την επιτάχυνση στη γραφή
του κώδικα και έτσι αλλάζει η συνθήκη ανάπτυξης
των start ups : από την ιδέα θα περνάμε
γρηγορότερα στην «επικύρωση της αγοράς».
Νέοι
αλγοριθμικοί «μεταφραστές ιδεών» θα σαρώνουν
τους χρόνους επεξεργασίας και καταγραφής
κειμένων.
Η αγορά
δηλαδή θα υποδέχεται «πιο έτοιμα», και
περισσότερο επεξεργασμένα δεδομένα καθώς και
μοντέλα μηχανικής μάθησης.
Η
αλγοριθμική αυτή μηχανική θα γίνεται ολοένα και
πιο προβλεπτική, πιο αποτελεσματική, πιο ακριβής
– οπότε και θα επιταχύνει τους χρόνους απόδοσης
και απόσβεσης του επενδυτικού κεφαλαίου.
Ξέρω φίλε
αναγνώστη ότι θα κουράσει η τεχνολογική ορολογία
(φαντάσου η αγγλική) όμως αυτό το newspeak είναι
η νέα συνθήκη επιβίωσης για εκατομμύρια νέους
εργαζόμενους σε όλο τον πλανήτη.
Το άυλο
τεχνολογικό φορτίο παραγωγής που «συνυπάρχει» με
την γενική διάνοια των προγραμματιστών μέσα στα
τεχνητής νοημοσύνης προϊόντα, δημιουργεί μια
υπερεντατικής εργασίας (και κεφαλαίου
ταυτόχρονα) νέα συνθήκη παραγωγικότητας και
φυσικά κερδοφορίας.
Μοιάζει να
ξεπερνιέται ακόμη και αυτός ο ίδιος ο
προγραμματιστής από τον υπέρ προγραμματισμό.
Και η
καινούργια αυτή δημιουργική συνθήκη ίσως
εκτοπίσει μια μεγάλη μάζα παραδοσιακών
αυτοματισμών, μοτίβων κωδικοποίησης και μοντέλων
μηχανικής μάθησης.
Έχουμε την
υποχρέωση να κοιτάξουμε κάτι που δεν φαίνεται :
το ενσωματωμένο σε νέες τεχνολογικές μηχανικές
(πχ vibe coding) αποτέλεσμα υπεραξίας και
παραγωγικής παραμετροποίησης δεδομένων και
παραδοχών.
Και αυτό το
αναφέρω διότι το υποκείμενο – προγραμματιστής
είναι ταυτόχρονα πλέον και υποκείμενο -χρήστης.
Αλλά
συνεχίζει να είναι «διαρκές μέρος» της
σημειωτικής αλυσίδας επιτάχυνσης των εκροών από
την ανάλυση δεδομένων.
Στο
συγκεκριμένο πολύ χρήσιμο λοιπόν άρθρο ο
συγγραφέας του μιλάει για «εκδημοκρατισμό της
δημιουργίας».
Πρόκειται
μάλλον για αμφίσημο σημαίνον. Η σημασιολογική
επικράτεια μεταξύ εκδημοκρατισμού, πρόσβασης και
δημιουργίας έχει πάντα έναν κρίσιμο παράγοντα
που δένει την αλυσίδα( κεφάλαιο).
Να μην
ξεχνάμε ότι η συνεργατική και ομότιμη παραγωγή
εξατομικεύεται αλλά και διασπείρεται ταυτόχρονα.
Τα δεδομένα
στον ψηφιακό χωροχρόνο ολοένα και θα μοιάζουν
ότι απομακρύνονται από τις κοινωνικές σχέσεις
και την κοινωνική διαστρωμάτωση.
Η «κοινωνία
του οριακού κόστους» που ονόμασε κάποτε ο Jeremy
Rifkin έχει ήδη συμβεί. Τώρα περάσαμε στην
κοινωνία του επιταχυνόμενου πτωτικού κόστους.
Και για να
είμαστε ακριβείς και δίκαιοι με την πολιτική
οικονομία (πίσω από τις αλγοριθμικές μηχανές και
την τεχνητή νοημοσύνη της υπερταχύτητας)
περάσαμε στην απόλυτη συνθήκη υπερσυσσώρευσης
του επενδυτικού κεφαλαίου – απαραίτητη καύσιμη
ύλη για την ανθρώπινη ιδέα, την ανθρώπινη σκέψη,
την διανοητική δημιουργία.
Μονο που
αυτή η καύσιμη ύλη (και το μεγάλο ολιγοπώλιο που
την διακινεί όπως και όποτε θέλει) «λείπει» ως
αναφορά από τον χαρούμενο τεχνολογικό χωροχρόνο
που περιγράφουν χιλιάδες άρθρα και δημοσιεύεις,
για το θαύμα της τεχνητής νοημοσύνης και των
αποτελεσμάτων της.
Η δε
ευθυγράμμιση της τελευταίας με τον άνθρωπο
δυστυχώς περνάει και από τη ευθυγράμμιση του
αόρατου κεφαλαίου με την ασυνείδητη απόσπαση
υπεραξίας τόσων υποκειμένων που εργάζονται
εντατικά ( και μερικά εξ αυτών «χειρίζονται και
προγραμματίζουν» ουσιαστικά το μέλλον μας)…
New Ideas
|
