|
Και με
επιχειρήσεις που, λόγω κόστους ενέργειας και
λειτουργικών επιβαρύνσεων, μετακυλίουν κάθε
αύξηση στην τελική τιμή.Αυτό είναι το βαθύτερο
πρόβλημα:όσο οι τιμές ωθούνται από κόστος και η
μισθολογική δυναμική δεν στηρίζεται σε παραγωγή,
η απόσταση δεν θα κλείνει.
Γι’ αυτό το
ζήτημα των μισθών του 2026 δεν είναι
λογιστικό. Είναι διαρθρωτικό. Σίγουρα οι
αυξήσεις είναι μια ανάσα αλλά όχι λύση.
Η
πραγματική αλλαγή απαιτεί αύξηση
παραγωγικότητας, ψηφιακή αναβάθμιση, επενδύσεις
που δημιουργούν υψηλότερη προστιθέμενη αξία,
εργατικό δυναμικό με δεξιότητες. Χωρίς αυτά, οι
μισθοί θα ανεβαίνουν κάθε χρόνο λίγο, ενώ η
ακρίβεια θα ανεβαίνει περισσότερο. Η απόσταση,
λοιπόν, θα μένει. Το 2026 είναι άλλο ένα θετικό
βήμα. Αλλά δεν αλλάζει την κεντρική αλήθεια:
στην Ελλάδα οι τιμές έφτασαν πρώτες και οι
μισθοί ακόμη τις κυνηγούν.
Το
πραγματικό στοίχημα δεν είναι η αύξηση της
επόμενης χρονιάς.
Είναι αν
μπορούμε να χτίσουμε μια οικονομία όπου οι
αποδοχές δεν θα ακολουθούν την ακρίβεια, αλλά θα
την προλαβαίνουν.
Πρώτη
δημοσίευση στον Οικονομικό Ταχυδρόμο
|